In een workshop familie opstellingen wordt gewerkt met een groep mensen (max. 15 personen), die elkaar niet (goed) kennen en waarvan enkelen een vraag of een terugkerend thema in hun leven willen uitzoeken met behulp van de groep.
Er wordt telkens met één vraag tegelijk gewerkt. De vraagsteller vraagt tijdens een opstelling of mensen in de ruimte de plekken willen innemen van zijn/haar familieleden en van zichzelf. Zo ontstaat een soort levende foto van hoe de vraagsteller zijn/haar familie ervaart op dat moment.
Deze mensen en hun onderlinge afstanden bekijken kan al inzicht geven in hoe ze zich tot elkaar verhouden en waar verbindingen lopen. En de mensen, die in de foto zijn geplaatst, kunnen op die specifieke plek, waarop zij zijn neergezet, gevoelens en onderlinge betrekkingen ervaren die in die bepaalde familie – vaak onderhuids of onbewust – voorkomen.
Zo komt dus in de loop van de sessie de ‘foto’ steeds meer tot leven, waardoor de onderlinge verhoudingen en verstoringen in het familiesysteem zichtbaar en voelbaar worden en de sessie komt tot een einde op het moment dat een passende herordening is ontstaan, waarin ieders plek wordt erkend.
